این سوال همیشه در دانشگاه های دریانوردی مطرح است که وظیفه کارآموزعرشه روی کشتی دقیقا چیست؟!
هرچند دستور عمل خاص یا توصیف دقیق وظایف کارآموز به صورت واضح وجود ندارد اما پاسخ معمول به این سوال جالب در دانشگاه ها و موسسات این است که یک کارآموز باید به افسران عرشه در عملیات و اداره روزانه کشتی کمک کند.
البته،کتاب های بسیار خوبی برای تمرین دریانوردان جهت آموزش مهارت های دریایی و یادگیری علم دریانوردی به کارآموز در نظر گرفته شده است ؛ اما تجربه هایی که به صورت عملی به دست آورده می شود بهتر از هر کتابی است.بنابراین مهم است که کارآموزان عرشه به طور کلی از وظایفی که روی عرشه کشتی باید انجام دهند آگاهی داشته باشند.این وظیفه ها ممکن است از یک کشتی تا کشتی دیگر متفاوت باشد.
ده مورد از وظایف کارآموزان عرشه:
۱٫ اندازه گیری عمق مخازن
به طور کلی از همه ی کارآموز های عرشه خواسته می شود تا عمق مخازن را بررسی کنند.عمدتا بعد از زمان دیدبانی ۴ تا ۸ صبح باید این کار انجام شود. عمق مخازن عامل تعیین کننده ای برای حفظ تعادل کشتی است.در حقیقت ثبات و تعادل کشتی وابسته با تانک های تعادل آن است.
یک کارآموز عرشه باید سطح بالای مسئولیتی که به او داده می شود را درک کند.ثبت عمق مخازن با بالاترین دقت باید آموزش داده شود به طوری که این کار آسان و با سرعت اجرا شود. دانستن عمق تمام مخازن زمان بسیار زیادی را به خود اختصاص می دهد.در اسکله اندازه گیری ممتد عمق مخازن برای تخلیه و بارگیری بسیار مهم است و نباید بین کارهای دیگر انجام شود و زمان مشخصی دارد. جعل کردن اندازه گیری ها و اطلاعات ساختگی می تواند ایمنی کشتی و خدمه را به خطر بیاندازد.
۲٫ تعمیر و نگهداری کشتی
همه ی کار آموزانی که روی کشتی کار میکنند باید بدانند که قسمتی در کشتی وجود دارد که مربوط به کارآموزان می باشد و وظیفه نگهداری و خدمات آن به عهده کارآموز است(معمولا قسمتی از عرشه بر عهده او قرار می گیرد). نگه داری از آن شامل تمیز کردن و گزارش هرگونه چیز غیر عادی در آن محل از وظایف کارآموزان خواهد بود.
۳٫ نگهداری لوازم بقا در دریا و یا لوازم آتش نشانی
این موارد بسیار مهم اند.به طور کلی یک قسمت از کار های افسر سوم و مسئولیت دیگر افسرهاست که این کار را به کارآموز تعلیم دهد و طریقه یادداشت برداری از تاریخ انقضا وسایل،تاریخ انجام کارها ،تعمیر، بررسی هرگونه عیب و کم کاستی و ایمیل کردن آنها به شرکت و درخواست وسایل و لوازم جدید و… را به کارآموزان آموزش دهد.
در این مراحل کار یک کارآموز در مورد چگونگی عملکرد هر یک از تجهیزات مثل قایق های نجات , جلیقه نجات , وسایل هشدار (آتش بازی مثل منور) و ایمنی در دریا و… خواهد بود. همه ی این اطلاعات برای آزمون شایستگی افسر دوم حائز اهمیت است و بخشی از موارد امتحانی کتبی و شفاهی خواهد بود.
۴٫کار بر روی عرشه
در برنامه روزانه روی عرشه کمک کردن به سرملوان در دستور کار هر کارآموز قرار دارد. کار روی عرشه یکی از کارهای پایه ای کشتی است و ممکن است در ابتدا بی اهمیت به نظر برسد،اما چهارچوب کارایی , قدرت , عملکرد و دانش یک افسر خوب را بعد از گذشت چند وقت بنا میکند.
کار روی عرشه شامل از بین بردن خوردگی و زنگ زدگی (چیپینگ)، رنگ کاری و ساب با دستگاه و… می باشد. درادامه باید بی عیب و نقص بودن اکومودیشن چک شود. کار با طناب هم برای او تجربه ای از ملوانی را به ارمغان می آورد.
۵٫ پهلو گرفتن و جدا شدن
هنگامی که یک کشتی پهلو می گیرد یا جدا می شود،به طور کلی تمام نفرات عرشه بر روی عرشه حضور می یابند و اصطلاحا در ” استیشن ” حاضر میشوند.تمام افراد در جای مخصوص خود حضور دارند که کشتی پهلو بگیرد یا جدا شود و کارها به صورت تمام و کمال انجام شود و کارآموزان هم شروع به انجام کارهای خود می کنند که به نسبت درجه شان اکثرا به کارهای فیزیکی می پردازند. با گذشت زمان و به دست آوردن تجربه بیشتر کارهای کارآموز به کارهای نظارتی تبدیل می شود و از کارآموز انتظار می رود تا دستورات مافوق خود را تمام و کمال انجام دهد و کارهای محوله طبق برنامه انجام شود.
۶٫ عملیات پایلوت گرفتن
کارآموز هنگام پایلوت گرفتن باید زمان بندی به خصوص داشته باشد و نقش های گوناگونی را ایفا کند.در بدو امر باید طناب ها را کند برای جابه‌جایی پایلوت از روی یدک کش به کشتی آماده کند.
این پروسه در قدم اول شامل یادگیری محل دقیق نردبان کشتی و استفاده درست از آن می باشد که همین موضوع اهمیت ویژه ای در امتحانات افسر دومی دارد.
البته به تدریج کاپیتان ها با ارزیابی کارآموزان و یقین از آگاهی نسبی آنها در رابطه با اداره کشتی به آنها وظایف دیگری واگذار میکند و طوری برنامه ریزی میکنند که کارآموزان بیشتر با افسر وظیفه در ارتباط باشند و به افسران در قسمت پایلوت گرفتن و مراحل اداری و کارهای اسنادی به آنها کمک کنند.
کارهایی مثل:پرینت گرفتن و قراردادن کارت مخصوص پایلوت، وارد کردن مختصات، ثبت وقایع رادیویی (زیرنظر فرمانده یا افسر شیفت) چک کردن سکان کشتی و …
۷٫ وظایف کدت در بندر
وجود افسر کارآموز برای ثبت وقایع باید توسط افسر سوم به صورت تمام و کمال تعلیم داده شود و یک کارآموز باید به صورت هوشیارانه کارهای محول شده را در بندر انجام دهد.کارهای اداری در بندر شامل مهر کردن،امضا کردن و فتوکپی ها و … است.
همیشه باید دیدبانی در بندر به صورت مدام انجام شود و شامل تعیین زمان دقیق شروع و پایان بارگیری می باشد.معمولا کارآموز وظیفه ی ثبت عمق مخازن را دارد و به صورت پی در پی باید به افسر اعلام کند.
۸٫ حفاظت از کشتی و بندر طبق اصول
به صورت کلی حفظ امنیت کشتی و بندر کار سختی است برای ایمنی و حفاظت از کشتی باید دیدبانی ISPS جدی گرفته شود.یک کارآموز عرشه باید ورود و خروج ها را چک و ثبت دفتری کند.معمولا در قسمت پله های ورود/خروج کشتی این کار را انجام می دهند. این امر شامل تمام ورود و خروج پرسنل خشکی و همینطور پرسنل کشتی می باشد.
باید شماره کاربری حفاظتی روی کشتی ثبت شود و شماره هنگام تردد به صورت کامل و دقیق کنترل شود. کیسه ها و اشیا مشکوک باید کاملا بررسی شوند.انتظار می‌رود که یک کارآموزی که کم کم در حال طی مراحل رسیدن به درجه افسری است و همینطور دیگر افراد در این کار شرکت کنند . اعم از سیستم csp، گارد ساحلی، و دستگاه های تست سلامت و پزشکی در دفتر کشتی.
آگاهی دادن دقیق به افسر وظیفه از جزییات و اطلاعات افرادی که وارد کشتی می شوند بسیار حایز اهمیت است. کنترل ورود , آگاه بودن از حضور و چک کردن صحیح هنگام خروج از کشتی باید دقیق انجام شود و به افسر مسئول گزارش شود.
۹٫ گزارش ها و کاغذ بازی ها
تمام دریانوردان بر این باورند که کارهای اداری و تهیه اسناد کاغذی زمان زیادی را به خود اختصاص می دهد و استرس زا است.از کارآموز خواسته می شود که هنپام پر کردن چک لیست های مختلف به کمک افسر ارشد برود.
تهیه کپی از لیست های گوناگون و دسته بندی آنها تقریبا کار کارآموز عرشه است.
این موضوع را نباید فراموش کرد که روی همه ی کشتی ها لیستی از وظایف مختلف پرسنل کشتی در مواقع اضطراری (نظیر آتش سوزی, ترک کشتی , آلودگی در دریا , نشت روغن یا سوخت در کشتی , افتادن نفر در دریا , جست جوی بمب , عملیات هلی کوپتر و….) نصب شده است که تنظیم همین لیست ها یکی دیگر از وظایف افسران و کارآموزان است هرچند که این کاغذ بازی ها هرگز تمامی ندارند.
۱۰٫ هدایت کشتی
شاید مهم ترین جنبه کار یک کارآموز دریانوردی باشد و هدف اصلی و مهم آموزش هم همین است. در کشتی های تجاری افسران بر حسب رتبه و درجه باید در جای مخصوص خود کار کنند.
به علت نداشتن گواهینامه شایستگی دریانوردی؛ یک کارآموز عرشه اجازه ندارد به طور مستقل و خود سر در پل فرماندهی دیدبانی کند.هر باید زیر نظر راهنما و افسر تایید شده باشد (اکثر اوقات افسر ارشد)
از کارآموز خواسته می شود که با جدیت و توجه و تمرکز بالا ؛ علم و هنر دریانوردی را یاد بگیرد تا افسر عرشه موفقی شود.
دانستنی های نظری،ناوبری نجومی،وسایل و ابزارهای پل فرماندهی،تجربه دریانوردی،نقشه های دریایی و…همگی به یک هدف بزرگ در هدایت کشتی به صورت ایمن کمک می کنند.
به طور معمول افسر ارشد زمانی خارج از زمان واچ (۴ الی ۸ صبح) و (۱۶الی۲۰) برای تعلیم به کارآموز باید بپردازد؛ با بیان نکات مهم در پل فرماندهی و تست های که پی در پی از او در طول دوره گرفته می شود باعث میگردد تا کارآموز بظور مداوم تعیین سطح گردد.
به تدریج افسر ارشد و سرانجام کاپیتان فاکتور اعتماد در آنها ایجاد می شود (مشروط بر اینکه کارآموز صلاحیت خود را نشان داده باشد) و در نتیجه کارآموز را قادر می سازد که مسئولیت یک سری وظایف به او محول شود. باتوجه به دوره ۱۲ ماهه کارورزی برای دانشجویان عرشه؛ معمولا از ماه ششم به بعد به عنوان سینیور کدت شناخته میشوند و بیشتر روی تعلیم نکات مهم برای برعهده گرفتن مسئولیت افسر سومی آماده میشوند.
بیاموزیم هر کسی که این دوره را گذرانده نگاهی به گذشته می کند و به آن دوران افتخار می کنند.یونیفرم پوشیدن یک فرد جوان به عنوان کارآموز موضوع قابل احترامی است در صورتی که برای انجام وظایفش پشتکار داشته باشد و در کنار کار حرفه ای , اخلاق حرفه ای بودن را نیز بیاموزد تا دلگرم به این باشد که تمام زمانی که روی کشتی گذرانده تبدیل به خاطرات به یادماندنی شود.
ترجمه و ویرایش شده توسط :
دریانورد عزیز ” پارسا خوشه چین ” از همراهان خوب سی تایم
